Tekstschrijver en mindfulnesstrainer Sonja Herpers woont en werkt in Haarlem, maar heeft haar wortels in de Zeeuwse klei. Ze ging daar niet bij de schoolkrant, ook al was schrijven het liefste wat ze deed. Ze durfde niet. Ze verhuisde naar de Randstad en het schrijven bleef, maar de angst ook. Ze vocht ertegen, leerde met stress omgaan, trainde anderen, maar in de auto bleef de spanning een worsteling. Tot ze een persoonlijk verslag maakte van het compassievol omgaan met rijangst. Blij dat ik weer rij werd haar bevrijding.
Snelwegen, tunnels en parkeerstress
De Haarlemse auteur blijkt niet de enige met een vorm van rijangst. Meer dan een miljoen Nederlanders krijgt het angstzweet als het gaat om autorijden. Sommigen mijden de snelweg, tunnels of parkeergarages, anderen rijden helemaal niet meer. Schaamte komt snel om de hoek kijken. Niet (meer) durven autorijden kan door verschillende oorzaken aangewakkerd worden. Zelfs door iets ingrijpends dat er niet direct mee te maken heeft of lang geleden is voorgevallen. En dat hoef je zelf niet eens in de gaten te hebben. Het blijkt lastig om de cirkel te doorbreken van wel willen, maar toch niet durven.
Experts leggen uit
Blij dat ik weer rij is een goudeerlijk verhaal over de baas worden over je stuur; een route met vallen en opstaan én beren op de weg. Het is aangevuld met de expertise van een gespecialiseerde rijinstructeur, een psycholoog, een arts en een gezondheidswetenschapper. Ze vertellen over ruimte op de weg innemen, over hoe angst ontstaat en hoe je tóch weer ontspannen vooruitkomt. Bovenal is het een lichtvoetig boek vol bemoediging en inspiratie om ook met vertrouwen het pad in te slaan van angst naar vrijheid. Ongehinderd op de snelweg én in het leven.
Dertig jaar een rijbewijs
Fotografie: Aneta Jeremiasova.
Sonja Herpers: ‘Hoewel ik inmiddels al dertig jaar mijn rijbewijs had en zonder blikschade over de Nederlandse wegen reed, werd mijn angst om auto te rijden steeds meer aangewakkerd. Wat daarvan de oorzaak was begreep ik niet goed. Het voelde alsof mijn eigen, interne motor een beetje vastliep. Om mijn zelfvertrouwen op de weg te vergroten en weer vooruit te kunnen, friste ik mijn kennis van de verkeersregels op. Dit las ik in het verkeerstheorieboek: ‘Als er een rood waarschuwingslampje gaat branden, is er sprake van een ernstige storing. Als je doorrijdt, kan er grote schade aan je auto ontstaan en kan de veiligheid in gevaar komen. Stop op een veilige plaats en schakel de motor uit om de auto te (laten) repareren.’ Dat is wat ik heb gedaan. En ik deed het niet alleen. Ik schakelde hulptroepen in bij het dealen met mijn opgelaaide rijangst en ik besloot erover te schrijven en te tekenen. Het motiveerde me om licht te schijnen op een lastig taboe, hoe spannend ik dat ook vond. Het voelde soms alsof ik de enige was met angstige gevoelens, maar het tegendeel is waar. De reacties op mijn ‘auto’-biografische zoektocht zijn ontzettend positief, zelfs van mensen zonder rijangst. Er vallen steeds woorden als interessant, bemoedigend, herkenbaar, leerzaam én geschreven met vaart en humor. Dat vind ik natuurlijk ontzettend leuk. Dat anderen hoop putten uit mijn geworstel is pure winst. Daar kan geen Formule 1 tegenop!’
Blij dat ik weer rij. Worstelen met rijangst en andere beren op de weg – Sonja Herpers
€ 24,90 | paperback | met illustraties van Sonja Herpers | ISBN 9789492783981
€ 14,90 | ebook | 9789492783998
Uitgeverij Lente
Verschijnt 11 november 2025, nu al overal te bestellen.
